Od początku swego istnienia Zgromadzenie Sióstr Służebniczek Starowiejskich za najważniejszą cechę swej duchowości uważa realizowanie na co dzień ewangelicznego przykazania miłości Boga nade wszystko oraz miłości bliźniego, przejawiającej się w służebnej postawie wobec potrzebujących.

Siostry złączone z Chrystusem węzłem oblubieńczej miłości przez profesję rad ewangelicznych – czystości, ubóstwa i posłuszeństwa - żyją sprawami Kościoła, czego konkretnym przejawem jest modlitwa wstawiennicza w powierzanych intencjach, a także aktywne włączanie się w życie miejscowej wspólnoty parafialnej.

Kolejne charakterystyczne rysy duchowości, to pracowitość, pokora i prostota, w której bł. Edmund widział zadatek błogosławieństwa Boego i owocności dzieł apostolskich zgromadzenia: Co zawsze polecałem, dziś powtarzam, przede wszystkim prostotę zalecam; dopóki ta w zgromadzeniu trwać będzie, dopóty będzie w nim błogosławieństwo Boże.

Patronką i wzorem dla sióstr jest najpokor­niejsza Służebnica Pańska – Maryja Niepokalana. Rozważając z dziecięcą mićością Jej życie, zwłaszcza w tajemnicy „Fiat” i „Magnificat”, starają się kształtować w sobie postawy i cnoty maryjne, wzywać pośrednictwa oraz szerzyć kult wśród wiernych.

Moc do wiernego trwania przy Bogu i służby potrzebu­jącym siostry czerpią z Eucharystii; każdego dnia uczestniczą we Mszy św. i adorują Najświętszy Sakrament, łącząc ofiarę własnego życia z ofiarą Chrystusa. Praktykują codzienną modlitwę wspólnotową i indywidualną, zwłaszcza: medytację Słowa Bożego, Liturgię Godzin, czytanie duchowne oraz rozważanie tajemnic różańcowych. Uczestniczą również w nabożeństwach parafialnych. Szczególną pomocą w otwieraniu się na działanie Ducha Świętego oraz w postępie wewnętrznym jest codzienny rachunek sumienia, częsta Spowiedź św., kierownictwo duchowe, a także przeżywanie miesięcznych dni skupienia i dorocznych rekolekcji.